Παραγωγές – Ομάδα – Δημοσιεύματα: Συνεντεύξεις: Συνέντευξη Ελευθεροτυπία 2000 – Επικοινωνία

Πηγή: Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 10 Μαρτίου 2000

Συνέντευξη στη Βέννα Γεωργακοπούλου

Η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου και το Φιλόδοξο Εργαστήρι Θεατρικής Αγωγής στη Σταυρούπολη Το όνειρο ζει στο «Καπνομάγαζο»

Η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου πριν εγκατασταθεί στη Σταυρούπολη και αρχίζει να μιλά για τις προσφυγικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης σαν να είναι γέννημα θρέμμα τους, είχε κάνει μια μεγάλη διαδρομή. Θεατρικές σπουδές και περιπλανήσεις στην Ευρώπη, αλλά και συναντήσεις καθοριστικές με θεατρανθρώπους σαν τον Ρίτσαρντ Τσίσλακ και το Λούντβιχ Φλάσσεν έβαλαν τα θεμέλια της μετέπειτα πολύπλευρης ασχολίας της με το χώρο του θεάματος. Την πρωτογνωρίσαμε όταν ανέλαβε τη διεύθυνση του καλλιτεχνικού οργανισμού του Δήμου Βόλου (της πατρίδας της), την ξανασυναντήσαμε ως υπεύθυνη συμπαραγωγών στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά και ως μια από τους πρώτους πολιτιστικούς μάνατζερ που βγήκαν με τη βούλα του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ και λίγους μήνες η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου έχει τη διεύθυνση του θεατρικού τομέα του Δήμου Σταυρούπολης, που ανθεί και αναπτύσσεται στο πλαίσιο της Δημοτικής Κοινωνικοπολιτιστικής Επιχείρησης με το όνομα «ΙΡΙΣ. Οι σχέσεις της με τη Σταυρούπολη είχαν ξεκινήσει όμως νωρίτερα. Το 1997 ανέλαβε τη θεατρική ομάδα του Πνευματικού Κέντρου του δήμου , που γρήγορα εξελίχθηκε στο «Θέατρο στο Καπνομάγαζο», παρουσιάζοντας μια σειρά από ενδιαφέρουσες παραστάσεις (αφιέρωμα στον Μπρέχτ, Μήδεια του Μπόστ). Έτσι η νέα της, πιο υπεύθυνη και σφαιρική ενασχόληση με όλες τις θεατρικές δραστηριότητες του Δήμου Σταυρούπολης ήρθε φυσιολογικά και ομαλά. «Η Σταυρούπολη έχει μια προϊστορία ομάδων με καλλιτεχνικό έργο και ενδιαφέροντα. Δεν πέφτουν στο κενό αυτά τα πράγματα. Μόνο εκεί που υπάρχει κοινωνικό αίτημα μπορεί η πολιτική βούληση, πάντα σε συνεργασία με ένα καλλιτεχνικό δυναμικό, να προχωρήσει και να δώσει χειροπιαστά αποτελέσματα», λέει η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου και επιμένει να αναφερθεί όχι μόνο στο δήμαρχο Σταυρούπολης Σπύρο Μπαρούτα αλλά και στον πρόεδρο της Επιχείρησης «ΙΡΙΣ», το δημοτικό σύμβουλο Παναγιώτη Κοντεσίδη. Τι το θεατρικό συμβαίνει λοιπόν, αυτή τη στιγμή στη Σταυρούπολη; Στο «Καπνομάγαζο», μια παλιά αποθήκη , που αναπαλαιώθηκε και εντάχθηκε στον πολιτιστικό σχεδιασμό του δήμου, στεγάζεται ένα φιλόδοξο Εργαστήρι Θεατρικής Αγωγής, που απέχει πολύ από τα γνωστά και τετριμμένα και ξεπερνά την κλασική λειτουργία μιας δραματικής σχολής. Το ίδιο το Εργαστήρι παρέχει, βέβαια ένα διετές «τρέινινγκ» ηθοποιών, κάτω από την φροντίδα και τη διδαχή μιας σειράς σημαντικών δασκάλων (Θοδωρής Γκόνης, Άρης Ρέτσος, Δημήτρης Καταλειφός, Φούλης Μπουντούρογλου, Λάκης Καραλής, κ.α.) ενώ στα θεωρητικά συμπόσια και σεμινάρια που οργανώνει για χάρη των μαθητών του (20 άτομα που μπήκαν με εξετάσεις) έχουν κληθεί μεγάλες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού χώρου (ο Βέρνερ Μίλλερ για ένα σεμινάριο παντομίμας και θεάτρου σώματος, ο Ρίτσαρντ Νιοτσίμ και ο Λούντβιχ Φλάσσεν για ένα σεμινάριο πάνω στο σύστημα Γκροτόφσκι).

Η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου, όμως, είναι ιδιαίτερα περήφανη και για τα δυο άλλα τμήματα του Εργαστηρίου Θεατρικής Αγωγής. Το ένα απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων (από νηπιαγωγούς μέχρι καθηγητές) που επιθυμούν να εμπλουτίσουν την ικανότητα τους μετάδοσης του οποιουδήποτε γνωστικού αντικειμένου μέσα από τα δάνεια της θεατρικής τέχνης, διότι, όπως εξηγεί η Ισαβέλλα, «είτε στο θέατρο είτε στην εκπαίδευση πάντα υπάρχει ένας πομπός (δάσκαλος ή σκηνοθέτης) και ένα άθροισμα ανθρώπων (τάξη ή θίασος)». Το άλλο τμήμα του Εργαστηρίου Θεατρικής Αγωγής είναι ακόμα πιο πρωτότυπο και ανοιχτό σε όλους τους …κοινούς θνητούς. Λέγεται τμήμα Παρέμβασης –Επικοινωνίας, έχει διάρκεια φοίτησης ένα χρόνο, και απευθύνεται σε ανθρώπους, που «θέλουν να βελτιώσουν την επικοινωνιακή τους ικανότητα για λόγους αποτελεσματικότητας και επιτυχίας στην προσωπική τους, αλλά και στην επαγγελματική τους ζωή». Γιατροί, δικηγόροι, γεωπόνοι, αλλά και χορευτές παραδίδονται στην κοινωνία ύστερα από ένα χρόνο παραμονής στο Τμήμα Παρέμβασης-Επικοινωνίας πιο λυμένοι, πιο χαλαροί, πιο αυτοκυριαρχούμενοι, πιο επικοινωνιακοί.. Μ΄ όλα αυτά που γίνονται στη Σταυρούπολη είναι φανερό γιατί η Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου είναι τόσο ευχαριστημένη. Κι ας μην ικανοποιεί για την ώρα την ανάγκη της να κάνει θέατρο και περιορίζεται στο να διδάσκει και να συντονίζει . Υπάρχει, πάντως, στα σκαριά σχέδιο δημιουργίας Δημοτικού Θεάτρου. «Θεωρεί ιδεώδες μέγεθος την Τοπική Αυτοδιοίκηση ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο», λέει. «Διότι δίνει στον καλλιτέχνη, αλλά και γενικότερα σ΄ αυτόν που έχει οράματα και σχέδια , τη δυνατότητα να αποφύγει μια σειρά από δομικά προβλήματα των δημόσιων και των ιδιωτικών θεσμών». Φεύγοντας από τα γραφεία της «Ε» αφήνει πίσω της όχι μόνο το κέφι και την αισιοδοξία της, αλλά και ένα σωρό προσπέκτους. Ο Δήμος Σταυρούπολης είναι σίγουρα πρωτοπόρος . Η Σχολή Φωτογραφίας -Βίντεο –Ντοκιμαντέρ- Ήχου και Πολυμέσων ξεκίνησε πρόσφατα ένα πρόγραμμα κατάρτισης στην παραγωγή «Βίντεο-Ντοκιμαντέρ» με καλλιτεχνικό εμψυχωτή τον Δήμο Αβδελιώδη. Και υπάρχει ακόμα σχολή χορού, στούντιο για ηχολήπτες και Εργαστήριο Εικαστικών Τεχνών. Η προσφυγική γειτονιά της Θεσσαλονίκης ανήκει για τα καλά στο 2000.